ارتباط تیپ‌های شبانه‌روزی با رفتارهای مراقبتی پرستاران

  سابقه و هدف: تیپ‌های شبانه‌روزی، از جمله ویژگی‌های شخصیتی افراد است. تفاوت در عمل‌کرد و رفتار بین تیپ‌های شبانه‌روزی می‌تواند بر عمل‌کرد پرستاران از جمله مراقبت از مددجویان تاثیرگذار باشد. مراقبت مهم‌ترین ویژگی حرفه پرستاری محسوب می‌شود و در ارتقاء سطح سلامت بیماران، روند بهبودی و رضایت‌مندی آن‌ها نقش مهمی ایفا می‌کند. بر این اساس تحقیق حاضر با هدف بررسی ارتباط تیپ‌های شبانه‌روزی با رفتارهای مراقبتی پرستاران انجام شد. مواد و روش‌ها: این مطالعه مقطعی از نوع هم‌بستگی- توصیفی است. 573 پرستار شاغل در مراکز آموزشی درمانی دانشگاه علوم پزشکی تهران به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها پرسش‌نامه تیپ‌های شبانه‌روزی (MEQ) و پرسش‌نامه رفتارهای مراقبتی (CBI) بود.  یافته‌ها: نتایج نشان داد تیپ‌های صبحی، عصری و بینابین به ترتیب شامل 1/36، 6، 9/57 درصد از نمونه‌ها را تشکیل دادند. در مقیاس رفتارهای مراقبتی، زیرمقیاس دانش و مهارت حرفه‌ای بیش‌ترین نمره و زیرمقیاس ارتباط و گرایش مثبت کم‌ترین امتیاز را دارا بوده‌اند. به جز زیرمقیاس توجه به تجارب دیگری، ارتباط معنی‌داری بین تیپ‌های شبانه‌روزی با دیگر زیرمقیاس‌های رفتارهای مراقبتی و هم‌چنین کل مقیاس رفتارهای مراقبتی پرستاران وجود داشت (004/0=p و 114/0=r).  نتیجه‌گیری: ارتباط مثبت بین تیپ‌های شبانه‌روزی و رفتارهای مراقبتی گویای آن است که پرستاران تیپ صبحی، رفتارهای مراقبتی بهتری نسبت به پرستاران تیپ عصری دارند. توجه بیش‌تر به پرستاران تیپ عصری به دلیل ویژگی‌های مربوط به این افراد مانند عدم تعادل عاطفی بیش‌تر و اعتماد به نفس پایین‌تر نسبت به افراد صبحی و آموزش به آن‌ها برای ارائه رفتارهای مراقبتی می‌تواند در ارتقاء کیفیت ارائه خدمات توسط پرستاران تیپ عصری موثر باشد